Wist u dat de Dodenherdenking niet altijd op 4 mei plaatsvond? En dat pas vanaf de jaren zestig de joodse slachtoffers werden herdacht? In Zestig jaar herrie om twee minuten stilte beschrijft historica Maud van de Reijt de geschiedenis van de Nederlandse dodenherdenking. Een ritueel dat allerminst vanzelfsprekend blijkt te zijn. Veranderende denkbeelden over de oorlog hadden steeds weer hun weerslag op de invulling van 4 mei. Een voorbeeld hiervan is de vraag of het zo veel jaar na de oorlog niet gepast zou zijn om samen met de Duitsers te gaan herdenken. Dit vraagstuk leidde tot een emotioneel debat. Officieel werd besloten om geen Duitsers bij de herdenking uit te nodigen, maar Van de Reijt laat zien dat in de provincie de laatste jaren wel degelijk Duitsers bij het ritueel worden betrokken. Uitgenodigd door lokale comités en politici symboliseren zij de Europese integratie en laten zij zien dat er ook Duitse oorlogsslachtoffers waren.