De bundel opent met drie algemene opstellen over de universiteit als waarborg van continuïteit, over de geschiedenis van het begrip tijdgeest, en over de verdiensten van de middelmaat. Daarna volgen vier essays die betrekking hebben op de Nederlandse Republiek in de zeventiende en achttiende eeuw, met als onderwerpen de Raison d'Etat, het vrijheidsbegrip, koning-stadhouder Willem III en het verval van de staat in de achttiende eeuw. Het derde deel van Vergankelijkheid en continuïteit bevat zeven essays over markante persoonlijkheden. In 'Bentham en Goethe' wordt het utilitarisme van de eerste vergeleken met ideeën uit Goethes kring. Daarna probeert de auteur het werk van Ranke te kenschetsen. In een volgend essay analyseert Kossmann de houding die de Nederlandse liberaal Tellegen tegenover Duitsland innam. Ook het hoofdstuk over Meinecke betreft Duitse problemen. Met opstellen over Huizinga en Geyl keert de bundel naar Nederlandse zaken terug en in het slotessay over Menno ter Braak overdenkt Kossmann de invloed die hij in zijn jeugd van deze auteur heeft ondergaan.