Sinds ze hun werkzaamheden aanvatten midden de jaren 1980, hebben de New Historians in Israël enorm veel maatschappelijke en politieke discussies op gang gebracht, maar buiten Israël -en zeker in België en Nederland- zijn ze vrijwel onbekend gebleven.
Lander Corluy analyseert de werken van deze New Historians grondig en brengt de kernkwesties hierrond op een verhelderende manier naar voren. Centraal in hun werk staat de ontmaskering en rechtzetting van een nationalistische historiografie, als legitimerende en tevens producerende actor in een context van identiteitsconstructie en conflict. De machtsschommelingen in de regio van het Midden-Oosten in 1948 naar aanleiding van de oprichting van de staat Israël, het ontstaan van het Palestijnse vluchtelingenprobleem en de werkzame motieven en mechanismen in Israëls beleid zijn allen voorwerp van onderzoek. Deze studie exploreert aldus de interrelatie tussen identiteit, de productie van historische kennis en de discursieve hegemonie van een politiek project.