Paul Christiaan Bos, kunstenaar en schrijver, bouwde met hulp van biologen een grote, zo natuurlijk mogelijke Uilenburcht. Sindsdien leiden twee Uilen, Coppernickle en Feline, daar ongestoord hun leven. Vanaf het begin observeert hij ze elke dag urenlang vanuit schuilhutten, en maakt aantekeningen, prachtige schetsen en schitterende schilderijen. Anderhalf jaar geleden heeft dit geresulteerd in ''Het Uilen Dagboek'', een boek waarin, tussen de verhalen over de Uilen, ook veel van zijn tekeningen en schilderijen van de Uilen staan. Dit nieuwe boek vertelt de ontwikkelingen binnen deze unieke Uilenfamilie.
Uit De Uilen Tuin:
'En dan gaat ze naar binnen en legt haar hoofd zonder aarzelen tegen het sidderende lijfje, dat daar in een armzalig borsteltje op de grond is neergezegen ... En ze blíjft het daar houden, haar hoofd, tegen dat zielig bibberende borsteltje, met groot geduld. Haar wang en snavel diep in de bevende veren begraven. En voor mijn ongelovige ogen neemt het bibberen langzaam af. Zonder ophouden, de ogen gesloten, blijft Feetje haar hoofd strak tegen haar zusje aandrukken, zekerheid en beschutting gevend. Langzaam wordt het kleine Uiltje rustiger...'