Voor Nederland was de Tweede Wereldoorlog in 1945 ten einde. Na spannende jaren van oorlog en bezetting brak een tijd aan van vrede en wederopbouw. Maar niet voor iedereen...

Honderden Nederlandse jonge mannen gingen als vrijwillig of dienstplichtig militair naar Nederlands Indië om de Nederlandse structuren te herstellen die door de Japanse bezetting waren ontregeld. Verschillende Indonesische opstandelingenlegers probeerden van het ontstane machtsvacuüm te profiteren om de Nederlandse koloniale machthebber te verdrijven.

Voor de Nederlandse jongens is de reis naar en het verblijf in Indonesië een periode van enorme betekenis geweest voor hun verdere leven. Niet alleen vanwege de gevaren waaraan ze werden blootgesteld (velen zijn gesneuveld of gewond geraakt), maar ook door de exotische ervaringen die ze hebben opgedaan in een van de meest intrigerende landen ter wereld.

Pieter Brugman is een van de mannen die 'naar de Oost' zijn gegaan en hij heeft van het drie jaar durend avontuur aantekeningen gemaakt. Van deze aantekeningen heeft hij meteen na de oorlog een doorlopend verhaal geschreven. Door persoonlijke omstandigheden is het echter nooit eerder in boekvorm verschenen. Dankzij de vele foto's, illustraties en documenten geeft dit boek een tijdsbeeld dat in eerste instantie door mede-Indiëgangers en hun families zal worden herkend. Maar ook kenners van onze koloniale geschiedenis en lezers van boeken over de Tweede Wereldoorlog zullen met interesse kennisnemen van dit document humain.

Dit boek met aantekeningen en herinneringen van Pieter Brugman geldt als gedenkboek voor de Veteranen van 1-8 R.I. genaamd Veluwe Bataljon De Haantjes. Het behandelt het reilen en zeilen van het bataljon vanaf de opkomst in Ermelo tot de demobilisatie na de parade voor koningin Wilhelmina na de terugkeer in Nederland in 1948.