Hoewel de door H. J. de Roy van Zuydewijn vertaalde tragedies Richard III en Macbeth in plot en motieven een aantal opvallende overeenkomsten vertonen, zijn ze naar vorm en inhoud zeer uiteenlopend van karakter. De virtuoze woordenrijkdom van Richard III heeft in het veertien jaar later geschreven Macbeth plaats gemaakt voor een veel zuiniger, haast zuiver dramatisch georienteerd taalgebruik. Zo rationeel en doelgericht Richard zijn moordplannen ten uitvoer brengt, zo emotioneel en door hallucinatoire verbeeldingen geplaagd is Macbeth als beramer en uitvoerder van de zijne. Richard is een koel berekenende, welhaast professioneel opererende moordenaar, Macbeth een aanvankelijk weifelende beginneling die, zoals hijzelf met cynische ophartigheid constateert, op dit gebied veel te leren heeft.