Kort na de verschijning van zijn meesterwerk Harmonia caelestis deed Péter Esterhazy een ontstellende ontdekking. Hij leerde uit staatsarchieven dat zijn vader, voor wie hij met zijn roman in zekere zin een monument had opgericht, tussen 1957 en 1980 regelmatig rapporteerde voor de Hongaarse geheime dienst. Erger nog: hij had zelfs zijn eigen zoon bespioneerd.Dit uiterst pijnlijke inzicht dwong Esterhazy tot een grondige correctie op Harmonica caelestis, niet voor niets getiteld Verbeterde editie. In dit boek citeerde hij uitgebreid uit de Stasidossiers en de rapporten van zijn vader, gelardeerd met citaten uit Harmonica caelestis waarvan hij de 'waarheid' aan zijn nieuwe bevindingen toetst. Daarnaast bevat het boek dagboekaantekeningen die Esterhazy heeft bijgehouden sinds het moment van de onthulling: aangrijpende notities vol pijn en schaamte, waarin hij zijn vader betreurt zonder hem te willen verontschuldigen.Verbeterde editie is de neerslag van een persoonlijke tragedie. Het is een literair document met een universele historische betekenis.