Een eenvoudige reis, gewoon van Boedapest naar Wenen. En van het ene op het andere ogenblik is alles wat uiteindelijk anders moest zijn, zoals vroeger, zoals altijd.
Van het ene op het andere ogenblik ziet de verteller van Imre Kertész 'Verhaal', die natuurlijk niemand anders dan Imre Kertész zelf is, zich weer blootgesteld aan die van hogerhand georganiseerde terreur tijdens de Tweede Wereldoorlog die hem zijn verdere leven getiranniseerd heeft, en waardoor hij - we schrijven het jaar 1991 - vreselijk genoeg veronderstelde dat hij wederom oog in oog met de dood stond ofwel naar Auschwitz gedeporteerd ging worden.
Daarmee vergeleken zijn de ervaringen van de verteller in Péter Esterhazy's verhaal, die natuurlijk niemand anders dan Péter Esterhazy zelf is, bijna opgewekt te noemen. Hij maakt dezelfde reis van Boedapest naar Oostenrijk. Hij heeft al dagenlang pijn in zijn rug, 'niet heftig, niet onverdraaglijk, maar onophoudelijk'. De vraag is echter of wanhoop meetbaar is.