Edward Bunkers ervaringen in de strengste gevangenissen van Californië, de zelfkant van LA en de groezelige onderwereld van Hollywood hebben hem in staat gesteld ongemeen interessante en aangrijpende boeken te schrijven over het gevangenisleven en het bestaan als misdadiger. Hij mag Quentin Tarantino en James Ellroy tot zijn grootste fans rekenen. Als kind van straatarme ouders kwam de begaafde (IQ 152) maar extreem tegendraadse jonge Edward Bunker al vroeg in de armen van de straat terecht. Zijn moeder liet hem in de steek toen hij acht was. Bunker doorliep een reeks opvoedingsgestichten en jeugdtehuizen. Op zijn zeventiende zat hij in de beruchte San Quentin-gevangenis. Geweld was de enige manier om daar te overleven. Bunker wist zich te handhaven; op een gegeven moment sneed hij zelfs de keel van een seriemoordenaar door met een zelfgemaakt wapen. Maar wat hem uiteindelijk redde, was de literatuur. In de gevangenis ontwikkelde hij een passie voor Dostojevski en Cervantes, en hij begon zelf te schrijven. Dit boek is een noodzakelijk en fascinerend boek, dat een ontluisterend beeld geeft van de Amerikaanse samenleving.