‘Nee, ik wil gewoon leven als een heilige. Heiligdom betekent voor mij dat je niemand een garantie voor geluk kunt geven en niemand jou, maar je moet wel van mensen houden en mensen van jou. Volmaakte liefde, snap je? Volmaakte liefde verdrijft angst.’ Sloezjkin, een jonge bioloog die uit geldnood als aardrijkskundeleraar werkt, slaagt erin een integer persoon te blijven in een land vol hardheid, uitzichtloosheid, economische en morele inflatie en losbandigheid. Een
moderne Don Quichot, die ondanks alles in het goede van de mens en de schoonheid van het leven blijft geloven. Hij wil trouw aan zichzelf blijven en niet meegaan in de maalstroom. Sloezjkin is voortdurend op zoek naar liefde, en die ontdekkingsreis is voor hem belangrijker dan het resultaat. De man die zijn wereld opdronk is een hilarische roman vol licht verdriet en drama. Want, aldus Sloezjkin, gevoel voor drama en humor verlichten het bestaan in deze hartverscheurende, lelijke wereld. Een voortreffelijke mengeling van pageturner, ontwikkelingsroman, psychologisch portret en avonturenroman, geschreven door een van Ruslands opmerkelijkste auteurs.