Een bewakingsbeambte doet iets stoms, sluit een grote groep dronkelappen
op in de bezemkast van een ontwenningskliniek. Er vallen net geen doden.
Een van de slachtoffers, een journalist, haalt verhaal. Nikolaj
Michajlovytsj Jeltysjev wordt ontslagen en zijn huis uitgezet. Hij moet
met vrouw en zoon op het platteland zien te overleven. (Hij heeft twee
zoons, maar de jongste zit in de gevangenis.) Op het platteland! Een
wereld waarvan ze het bestaan niet meer hadden vermoed. Het lukt niet
erg hun nieuwe draai te vinden, dat lukt zelfs heel erg niet.

Een genadeloos, illusieloos prachtig, symbolisch portret van een
tijdperk, aan het begin van de eenentwintigste eeuw, onder Poetin, kort
na de wilde, wetteloze jaren onder Jeltsin.