Toen Lisa St Aubin de Terán enkele jaren geleden voor het eerst door Mozambique reisde,werd ze op slag verliefd op het land en de cultuur. Diep in haar hart wist ze dat ze had gevondenwaar ze intuïtief altijd naar op zoek was geweest. Tijdens de vele bezoeken die volgden,maakte ze talloze vrienden en raakte ze nauw betrokken bij de bewoners vanhet dorp Cabaceira Pequena. Deze plek is zo afgelegen dat slechts weinigen hem hebbenbezocht. Uiteindelijk keerde Lisa St Aubin de Terán het westerse leven de rug toe en vestigdezich in dit primitieve dorp zonder elektriciteit, zonder stromend water en zonder hetwesterse comfort. Altijd al heeft ze de behoefte gevoeld om mensen te helpen en hierkan ze de dorpsbewoners met raad en daad bijstaan. Ze gaat met hen aan de slag en zet eenschool, een ecoboerderij en andere gemeenschapsprojecten op en zorgt voor de aanleg vanwaterputten. Het gebrek aan de westerse luxe wordt gecompenseerd door het dorp dat aaneen paradijselijk strand ligt, door het heerlijke weer, het warme zeewater, de harmonie ende spiritualiteit die ze er vindt. Ze begint er een nieuw leven.Lisa is dan wel een dromer, maar ook een schrijver in hart en nieren. Mijn dorp in Mozambiqueis het fascinerende verslag van een vrouw die haar hart volgt en haar bestemmingvindt aan de kust van Mozambique.