In Ingo Schulze’s lang verwachte nieuwe roman, Nieuw leven, wordt doorheen de brieven van de Oost-Duitser Enrico Türmer een beeld geschetst van hoe het dagelijkse leven in 1989 en 1990 voorgoed veranderde door de val van de Berlijnse muur. Enrico is een dramaturg in het theater die eigenlijk schrijver wil worden, maar de kunst de rug toekeert en gaat werken voor de krant. Over deze ommekeer in zijn leven en over andere kwesties die hem bezighouden doet hij intieme onthullingen in de brieven die hij stuurt naar drie driebaren: zijn zus Vera, zijn jeugdvriend Johann en Nicoletta, zijn geliefde in het Westen. Op subtiele en komische manier maakt Schulze duidelijk hoe ingrijpend de maatschappelijke gevolgen van de hereniging waren en schetst hij de hilarische ontwikkelingen in Türmer’s leven.