Hoewel de langgerekte doodstrijd van van het gymnasiaal onderwijs in Europa nu werkelijk in de terminale fase lijkt te zijn aangeland, valt er over de publieke belangstellling voor de klassieke oudheid niet te klagen. De ene na de andere vertaling rolt chic vormgegeven van de drukpersen, om vervolgens op beter gesitueerde salontafels een kwijnend bestaan te leiden. Zijn dat nu allemaal onsterfelijke meesterwerken? In "Boeken die ertoe doen" beoordeelt classicus Piet Gerbrandy een aantal boeken uit de Griekse en Romeinse literatuur op hun waarde voor de moderne lezer. Tijdens deze lectuur lopen de emoties soms hoog op. Zo blijkt Vergilius' Aeneis een fout, is Sophokles' Oidipous een slecht boek en wordt Ovidius als neurotische aansteller ontmaskerd. Daar staat tegenover dat Gerbrandy de tragische kracht van de Ilias, de montere verteltrant van Herodotos en het poëtisch raffinement van Horatius op aanstekelijke wijze weet aan te prijzen. Omdat veel moderne schrijvers nog steeds heel vaak op de klassieken reageren, heeft Gerbrandy in dit boek ook enkele artikelen over dit voorleven van zijn favoriete auteurs verzameld: Apollonius bij Willem Brakman, Sappho bij Hans Faverey.