Fabian Latsky, wereldreiziger, roept zijn herinneringen op aan de zomer van 1960, een zomer waarin alle zomers uit zijn jeugd samenvloeien. Gasten arriveren in de vakantieboerderij. het jongetje Fabian loopt tussen hen door en bespiedt het exentrieke gedrag van de veteraan, wanneer die behangen met oorlogsmedailles 's nachts zijn parades houdt, en van zijn stoere tante Geertruida (zeg maar Geert) die elke zomer terugkeert maar de Karoo en Fabian leert dat de wereld groter is dan Soebatsfontein.