Tussen de vele vertalingen van romans en verhalenbundels uit het continent zaten twee boeken die de literatuurliefhebber meteen voor zich innamen: de verhalenbundel De vlakte in vlammen en de roman Pedro Párama van de Mexicaanse schrijver Juan Rulfo (1918-'86). De combinatie van enerzijds uiterst sober, soms macaber proza en anderzijds een onontwarbare kluwen van isolement, hunkering en geweld was zo bijzonder dat de liefhebber uitzag naar meer werk van Rulfo. Helaas, er was op dat moment nauwelijks meer. Rulfo was in leven en literatuur een man van weinig woorden. Behalve genoemde boeken publiceerde hij alleen de verhaaltekst voor een film, De gouden haan, en enkele kleine filmscenario's. Pas acht jaar na zijn dood, in 1994, verscheen zijn nagelaten werk:"onbekende verhalen, voorstudies voor Pedro Páramo en fragmenten van een nooit voltooide roman, La cordillera. In toaal beslaat zijn verzameld werk zo'n vijfhonderd bladzijden - maar als ooit kwaliteit een geringen kwantiteit heeft ge