Diep In Arabie Laatste Bedoeien

Drie jaar lang was arabist en diplomaat Marcel Kurpershoek op zoek naar het Arabie van zijn dromen: dat van de bedoeien en de woestijn. Ver van de supermarkten in de grote steden, de olievelden van de Golf en het pelgrimsgewoel in de islamitische heiligdommen van Mekka, reisde hij door de onmetelijke vlakten van de Saoedische binnenlanden van de ene stam naar de andere. Daar, tussen de tenten en de kamelen, bezocht hij de nazaten van de dichters die bijna vijftienhonderd jaar geleden de eerste hoogtepunten van de klassiede Arabische literatuur voortbrachten. Hij trok op met machtige sjeiks, met de kleinkinderen van beroemde roofridders en zag hoe een van de grootste levende kamelendichters, de straatarme Dindaan, te gronde ging aan de droogte, de economische vooruitgang en zijn eigen hemelbestormende verzen. Diep in Arabie (1992) keerde Kurpershoek terug naar Dindaan, de bedoeienendichter die hij eerder onder tragische omstandigheden verliet. Tijdens deze reis merkte hij dat het met de romantiek van het nomadenleven gedaan is. De stad, de materiele westerse cultuur en de islam zijn in opmars. Alleen in de gedichten van de bedoeinen leeft het verlangen en de rebelse stamgeest voort.