In Hongerige geesten vertelt Saskia Kunst over de manier waarop mannen en vrouwen met elkaar omgaan en hoe sluimerende conflicten het dagelijkse leven beinvloeden. Ze vertelt over de boeddhistische ceremonies die een belangrijke rol spelen en over de dorpsfeesten die de eentonigheid van de lange winter doorbreken.
Aan het eind van haar verblijf keert ze met gemengde gevoelens naar de westerse wereld terug : ze neemt afscheid van mensen met wie ze bevriend is geraakt en verlaat een gemeenschap waar ze toeschouwer is gebleven.