Het schilderboek van Karel van Mander is onze belangrijkse bron van kennis van de Nederlandse schilderkunst in de vijftiende en vooral de zestien eeuw. Er zijn weliswaar ook documenten en beschrijvingen van anderen bewaard gebleven, maar geen ervan verschaft zoveel samenhangende informatie over de makers van de schilderijen, de opdrachtgevers en eigenaars, de achtergronden en betekenissen als het van Van Mander. Hij schreef Het Schilderboek om (jonge) schilders te onderwijzen in alle aspecten van de schilderkunst en zo de status ervan te verhogen van puur ambacht tot een vrije kunst, beoefend door intellectueel geschoolde kunstenaars. Thans leest men het boek vooral om de kunst uit de zestiende eeuw beter te doorgronden en te begrijpen, en als hulpmiddel om de geschiedenis van de Nederlandse schilderkunst te reconstueren. Karel van Mander heeft waarschijnlijk zijn hele leven lang gegevens voor zijn boek verzameld, maar pas in 1603 en 1604, vlak voor zijn dood, schreef hij in Huis Zeven