In haar gedichten lardeert Marjoleine de Vos bijna-persoonlijke elementen met klassieke namen en verhalen, beelden en patronen. Ze stelt het hier en nu centraal en zout het kleurloze met kleur: 'de woerd die plotseling en onbedaarlijk / groen het zonlicht en je oog in zwemt. / Kijk bij je voet, maant hij, waar speenkruid / bloeit, de lucht gespiegeld blauw is in het diep. / Voel warmte op je neus, zie 't vroege blad/ van vlier. Je keek te ver. Dat wat je zoekt is hier.' Als krantenkok geniet De Vos al jaren grote bekendheid, en ook haar eerdere dichtbundels konden rekenen op een enthousiast onthaal. De Vos dicht zoals zij kookt: in beide disciplines zorgt ze met beproefde, verse ingrediënten voor oorspronkelijke smaaksensaties.