Geschiedenis Van De Wiskunde

De geschiedenis van de wiskunde is niet altijd volgens een geleidelijk opgaande lijn gegaan. Via beschavingen uit de oudheid kwam ze tot een eerste bloeiperiode bij de Grieken, die met name de meetkunde van een streng logische opbouw voorzagen. Ondanks het werk van de Arabieren zou het tot na de Middeleeuwen duren voordat daaraan nieuwe theorieën werden toegevoegd.
In de 19e eeuw ontstond een nieuwe bloeiperiode, die tot heden voortduurt.
In zijn vermaarde boek, dat in 1948 als A concise History of Mathematics verscheen, geeft Prof. Struik een beknopt maar helder overzicht van de ontwikkeling van de wiskunde. Deze geschiedenis wordt meer benaderd door de behandeling van personen en scholen dan door een systematische behandeling van afzonderlijke onderwerpen.
Prof. dr. D.J. Struik (1894) vertrok in 1926 naar de VS, waar hij van 1940 tot 1960 hoogleraar was aan het MIT. Zijn werkterrein was: meerdimensionale meetkunde, later geschiedenis van de wiskunde. Hij was gasthoogleraar aan de Universiteiten van Puerto Rico (1962) en van Utrecht (1963-1964). Hij bewerkte zelf de Nederlandse vertaling.