De naam Ans van Dijk was ooit synoniem met het verraad van de duizenden ondergedoken joden tijdens de tweede Wereldoorlog. Zij was 37 jaar toen ze in 1943 na zelf verraden te zijn ging werken als Vertrouwensvrouw voor het Bureau Joodsche Zaken van de Amsterdamse politie. In die functie heeft ze tientallen ondergedoken joden opgespoord en verraden - onder hen bevonden zich haar broer met zijn gezin, de familie van haar vriendin en waarschijnlijk haar compagnon. Ans van Dijk, zelf joods, werd de motor van een groep joden en 'ariërs' die op joden jaagden. Een uiterst actieve en sluwe ploeg die zeer effectief opereerde - niet alleen in Amsterdam, maar ook ver daarbuiten. De naam Ans van Dijk zal nu weinigen meer iets zeggen. Zoals ook het massaal verraad en verklikken tijdens de bezetting geen onderdeel meer lijkt uit te maken van de geschiedenis. Dat geldt in nog sterkere mate voor het verraad van joden door joden. Na de oorlog is Ans van Dijk, de verpersoonlijking van het verraad, ter do