Fout en niet goed is het nieuwe standaardwerk over de politieke zuiveringen in ons land na de Tweede Wereldoorlog, gebaseerd op nieuw onderzoek in geheime dossiers. Daarbij zijn schokkende feiten ontdekt.
Na de bevrijding heeft verzet ca. 150.000 politieke tegenstanders in Nederlandse concentratiekampen opgesloten. Uit ongepubliceerd gerechtelijk onderzoek blijkt dat geïnterneerden daar uitgehongerd zijn. Vanwege gebrek aan hygiëne en medische verzorging hebben vele honderden het kamp niet overleefd: ook baby’s, kinderen en bejaarden. Vrouwen zijn stelselmatig vernederd en seksueel geïntimideerd. Mannen werden zwaar mishandeld. Veel politieke delinquenten zijn vermoord, zoals krijgsgevangen Nederlandse SS’ers die in Brabant onbeschermd de mijnenvelden werden ingejaagd.
Waren deze tienduizenden geïnterneerden allen oorlogsmisdadigers? Nee, het overgrote deel van hen had slechts een andere politieke overtuiging van de bevrijde Nederlanders. Zij waren aanhangers geweest van de NSB – En dat hebben ze geweten.
In de rechtsstaat beschermt de overheid alle burgers tegen onrecht. Maar na de bevrijding zijn de mensenrechten in Nederland bewust opzij gezet om een hoger belang te bieden: de ongestoorde terugkeer van het vorstenhuis.