Op het vliegveld van New York ontmoet de Turkse studente Leyla een jonge Joegoslavische mijnbouwingenieur, met wie zij tot Zagreb meereist.

Terug in Istanboel wordt zij opgenomen in het studentenprotest in Turkije, waar na de staatsgreep van 1971 een grimmige vervolging van linkse intellectuelen begint. Als het geweld om haar heen haar te veel wordt, roept Leyla Seiko te hulp, de Joegoslaaf, die haar mee­neemt naar zijn geboorteplaats in de bergen van Kosovo.

Zij denkt in een socialistisch land terecht te komen en verbaast zich over de conservatieve moslims die er wonen, de gretigheid om in Duitsland werk te vinden en de hardnekkige tradities.

In de poëtisch beschreven verwar­ring van de jonge vrouw wordt gaandeweg de verstikkende sfeer in de kleine provincieplaats duidelijk. De persoonlijke en intellectuele vrijheid die zij zoekt, zal zij hier zeker niet vinden. Met pijn in het hart neemt zij afscheid van wat even een veelbelovende toekomst leek.