"De Historiën" van Gregorius van Tours, die van 573 tot 594 bisschop van Tours was en een van de belangrijkste kerkelijke leiders van zijn tijd, vormen een fascinerende bron van informatie over de overgansperiode van de Oudheid naar de Middeleeuwen in het gebied dat sinds Julius Ceasar onder de naam Gallië deel had uitgemaakt van het Romeinse Rijk. Gregorius is een geboren verteller en zijn verhalen bieden direct inzicht in de manier waarop men de ruige werkelijkheid van de zesde eeuw op orde probeerde te brengen en in die orde de eigen positie probeerde te verdedigen. Die orde is voor Gregorius duidelijk een katholieke orde. Voor heidenen, joden en andersdenkende christenen kent de bisschop geen genade, zij behoren niet tot de naasten aan wie men in christelijke deemoed enige naastenliefde verschuldigd is.