Het Evangelie naar Markus wordt vanouds gezien als een vreemde en weinig exacte eend in de nieuwtestamentische bijt. In zijn uitleg van dit evangelie toont Thomas Naastepad aan dat dit niet alleen een onbillijk waardeoordeel is, maar bovendien gebaseerd op een gebrek aan hermeneutisch inzicht. In zijn commentaar geeft Naastepad niet alleen leerzame aanwijzingen voor een goed verstaan van dit geschrift, maar brengt hij ook, op de hem bekende wijze, de actualiteit voor toen en nu aan het licht. In zijn overdenken van het zogenaamde Messiasgeheim biedt hij tevens een hoogst originele visie op de problematiek van de vertraging van de tweede komst van Christus, iets wat een typerend thema zou zijn in het Evangelie naar Markus.
In de uitwerking van de vraag waarom en hoe God mens werd, blijkt dit evangelie een hecht doortimmerde compositie te zijn, terwijl Markus zelf een gedegen theoloog is geweest, die met veel oog voor details een evangelie heeft gecomponeerd, waar de kerk met recht op teruggrijpt in haar boodschap van kruis en opstanding.