Over het opvoeden van kinderen

In veel boeken over opvoeding wordt er gesproken over ouders en kinderen in algemene termen. Aan de individualiteit van elk mens, oud of jong, wordt voorbijgegaan. In dit boek spreekt
Bettelheim juist het individu aan omdat hij ervan uitgaat dat geen mens het-zelfde is. Zijn werk bevat dan ook geen pasklare ideeën of richtlijnen. Zijn uitgangspunt is dat ouders zich hun
mogelijkheden en beperkingen - maar ook die van hun kinderen - realiseren en deze ook accepteren. Van daaruit kunnen ouders een eigen manier van opvoeden ontwikkelen. Essentieel in dat proces is het inlevingsvermogen: wat gaat er in het kind op, wat denkt en wat voelt het? De ouders zouden zich daartoe hun eigen
kindertijd en jeugd voor de geest moeten halen. Werkelijk inzicht in jezelf leidt volgens Bettelheim tot inzicht in de ander. Wie zich bewust is van zijn eigen beperkingen, weet dat hij geen volmaakte opvoeder kan zijn. Maar dat is ook niet nodig, goed genoeg is voldoende, en goed genoeg houdt in dat een kind kan op-groeien tot een evenwichtige persoonlijkheid, die opgewassen is tegen de problemen van het leven.