Je kunt er niet aan willen denken, maar ooit gebeurt het. Je gaat dood. Sommige mensen kunnen zich tijdens hun ziekbed enigszins voorbereiden, andere overkomt het plotseling. En dan blijkt: niets geregeld. Toch wordt nadenken over alles wat met de dood te maken heeft, steeds gewoner. Mensen willen ook meer en meer hun eigen invulling geven aan begrafenisrituelen, van rouwkaart tot grafsteen hun eigen stempel op de dingen drukken. Tv-programma’s als Over mijn lijk geven daar een extra impuls aan. Maar waar te beginnen met je oriëntatie op al die mogelijkheden? Het Handboek voor de dood biedt uitkomst. Van stervensbegeleiding tot etiquettekwesties – ik hoef toch niet naast de ex-vrouw van mijn overleden geliefde te gaan zitten bij de begrafenis?–, van rituelen tot bloemlezingen van toepasselijke teksten voor rouwkaarten en advertenties. Een nuchter en pragmatisch overzicht, dat ook nog eens leuk is om te lezen.