Nuchter, verdraagzaam, wars van borstklopperij, en altijd gastvrij voor de vreemdeling – dat zijn dedeugdelijke karakter trekken die Nederlanders zichzelf graag toedichten. Maar wemelen heden en verleden inwerkelijkheid niet evenzeer van staaltjes vaderlandsehysterie, intolerantie, nationalistische poeha en xenofobie? In De geschiedenis van Nederland in twaalf moorden lezen we over mensenoffers, massa geweld, martelingen enmilitaire excessen uit naam van God en Koning. Niets menselijks of onmenselijks is ons als volk – gelukkigmisschien – ooit vreemd geweest.