In 'k Zag Twee Beren, beschrijft Linda Polman het misbruik dat de grootmachten van de Verenigde Naties maken, en de harde gevolgen van dat misbruik voor de VN-blauwhelmen. In Kibeho, Rwanda, is ze getuige van de gruwelijkeslachting van duizenden mensen en in Somalië maken we een uitgebreide wandeling achter de schermen van het grootste VN-fiasco ooit. Ze staan erbij en kijken naar de zich voltrekkende mislukkingen: VN-soldaten uit tientallen landen, maar ook een bonte stoet leden van het legioen van moderne marketenters en internationale hulpverleners dat de blauwhelmen naar de diverse rampgebieden achterna reist. Van Mogadishu, via Port-au-Prince naar Kibeho: het falen van de VN wordt door Polman in twijfel getrokken. Zijn de bedoelingen altijd wel oprecht? Of wordt de VN geacht te falen?