Elsschots debuutroman (1913) beschrijft de bewoners van een derderangs familiepension in Parijs. In interviews benadrukte Elsschot maar al te graag het autobiografische karakter ervan (`Die onsympathieke jonge Duitser uit mijn eerste boek was ik zelf ) en het feit dat hij het `spontaan en `zonder erbij na te denken noch iets te compliceren had geschreven. Maar wie Villa des Roses leest ziet meteen de literaire verfijning. Elsschot: `Ik schrijf enkel en alleen om klassiek proza voort te brengen, dat mooi is en mooi zal blijven.