Vreemd volk begint bij de elitaire samenleving van de Homerische helden en eindigt in de late Romeinse oudheid. Fik Meijer beschrijft hoe de Grieken volkeren die ze van een afstand kenden langs de meetlat van hun eigen normen en waarden legden. Spartaanse en Atheense burgers discrimineerden buitenstaanders en slaven op een manier die er niet om loog.
Na de verovering van het Perzische rijk door Alexander de Grote werden de Grieken geconfronteerd met de vreemde volkeren waarover hun voorouders zich altijd denigerend hadden uitgelaten. Spanningen waren onvermijdelijk. Fik Meijer schetst de moeizame integratie van de Grieks-Macedonische elite en de autochtone bevolkingen.
Ook de Romeinen waanden zich superieur en onderdrukten de onderworpenen. Geleidelijk sleten de scherpe kantjes af en werd Rome een smeltkroes. Vreemdelingen pasten zich aan, maar de autochtone Romeinen bleven zich verzetten.
Ook de problemen die de christenen de Romeinen bezorgden komen uitgebreid aan bod. Het heeft er alle schijn van dat men niet goed raad wist met deze jonge godsdienst. Een meedogenloze machtsstrijd was het gevolg, met een afloop die voor het Romeinse rijk verstrekkende gevolgen had...