Mei 1940. De Duitsers vallen Nederland binnen. Voor Rosemarie betekent de oorlog in eerste instantie vooral wachten. Wachten tot het luchtalarm voorbij is, wachten tot de Engelsen komen om Nederland te bevrijden. Maar de Engelsen komen niet. In plaats daarvan wordt Rosemarie van school gestuurd omdat ze joods is. Ze moet een gele ster op haar kleren dragen. Het eten gaat op de bon. Haar bewegingsruimte wordt kleiner en kleiner. En op een dag staat de politie op de stoep met een ontruimingsbevel. Amsterdam – Westerbork, Bergen-Belsen. Rosemarie overleeft deportatie, ziekte en dood. Als de langverwachte vrijheid bijna in zicht is, wacht haar nog een schokkende teleurstelling.