Spin

Spider, geboortenaam Dennis Cleg, is pas aangekomen vanuit een psychiatrisch ziekenhuis in een tussenwoning in East End in Londen – slechts een paar straten verwijderd van het huis waar hij opgroeide, waar een aantal nauwelijks zichtbare maar geweldige trauma dat geleidelijk uit de mist van Spiders herinneringen naar de lezer gluurt. Aan het begin van het verhaal heeft Spider zojuist zijn intrek genomen in het tussenhuis, onder het strenge oog van mevrouw Wilkinson, samen met een handvol anderen die hij "dode zielen" noemt. Hij maakt dagelijkse wandelingen naar de rivier de Theems, langs de oude kanalen en jaagpaden die langs de rand van zijn herinneringen lopen, in de schaduw van de immense olie- en gastanks die het industriële landschap domineren. Terwijl hij op een bank zit en zijn eigen sigaretten rolt, begint hij het verhaal te vertellen van zijn jeugd, van zijn afstandelijke, emotioneel wrede vader en tengere, stille, beschermende moeder. Hij schrijft, zo zegt hij, dit allemaal op in een notitieboekje dat hij op verschillende manieren verborgen houdt onder een krantenlade, onder de beschadigde linoleumvloer van zijn kamer of in de schoorsteen van een niet meer gebruikte gashaard.