'Om te zien, hoe het hun gaat'. Deze zinsnede uit Handelingen 15:36 volgt op het besluit van Paulus en Barnabas om terug te keren tot hun broeders in iedere stad waar zij het woord van de Heer hebben verkondigd. Men kan stellen dat de praktijk van de 'visitatie' daarmee een aanvang neemt.


In de loop van de kerkgeschiedenis heeft deze tak van bovenplaatselijk kerkenwerk zich ontwikkeld zowel in de Vroege Kerk en Middeleeuwen als ten tijde van en na de Reformatie. Tegelijk achtte de nationale synode van Middelburg van 1581 de instelling ervan 'onnoodich ende zorghelick'.


Dr. Wassenaar volgt in dit boek de (kerkordelijke) gang van zaken rond de visitatie op de voet. Hij benadrukt een belangrijk spanningsveld dat al sinds jaar en dag met dit werk is gegeven: moet visitatie vooral als een vorm van opzicht of van pastoraat worden beschouwd? Op dit terrein signaleert de auteur in de Protestantse Kerk in Nederland zelfs tegengestelde bewegingen. Enerzijds wordt voor welhaast bisschoppelijke 'optuiging' van de visitatie gepleit, anderzijds wordt versterking van visitatie als gemeenteopbouw voorgestaan. Bezinning hierover is dus nodig, daartoe wil de auteur een handreiking bieden. Hij geeft wezenlijke informatie voor gemeenteleden die als visitator werkzaam zijn of die anderszins bij het bovenplaatselijke kerkenwerk zijn betrokken.