De dagboekaantekeningen, autobiografische schetsen en brieven in 'Ik loop over de sterren' zijn tussen 1917 en 1922, de jaren van de Russische Revolutie en de burgeroorlog, heet van de naald vastgelegd. Een groot deel van deze teksten was door Tsvetajeva zelf voor een 'boek met proza' bestemd, maar het is nooit in zijn geheel gepubliceerd.

De oorspronkelijke opzet van Marina Tsvetajeva was een onpartijdige getuigenis van een Dichter over een Revolutie te geven. Dit is zeldzaam, vooral in Rusland, waar zelfs Blok, Mandelstam, Pasternak en Majakovski de Revolutie enthousiast verwelkomden. Marina Tsvetajeva wist wat de Revolutie voorstelde, de eerste dag al, en zij beschikte niet alleen over scherpe zintuigen en een goed geheugen, maar ook over het vermogen te beschrijven wat zij beleefde.

'Behalve dat Marina Tsvetajeva een geniale dichter was, houd ik ook van haar als persoonlijkheid. Voor mijn generatie was zij fascinerend, vooral door haar vrijheid, haar grote innerlijke vrijheid. Zij heeft haar hele leven alleen maar geschreven wat zij wilde schrijven en wat zij nodig vond te schrijven' Rudi Wester, Vrij Nederland
'Marina Tsvetajeva was volslagen verbluffend geheimzinnig en altijd op zoek naar extase en volheid van gevoelens, niet alleen in de liefde, maar ook in verlatenheid, eenzaamheid en mislukking.' Nadezjda Mandelstam

'Tsvetaleva was een vrouw die niet hart en ziel en alle zintuigen leefde, die gepassioneerd liefhad en even gepassioneerd haatte, die in staat was tot buitensporige verering en tot even buitensporige verguizing.
Daar getuigd niet alleen haar poëzie, maar ook haar proza van. Met alle ongenuanceerde
subjectiviteit van dien.' Rita Geys, De Standaard

'Er bestaat geen twijfel aan dat Tsvetajeva leefde in die jaren, op volle kracht, met een hartstocht waarop wie haar woorden leest alleen maar jaloers kan zijn. Ongetwijfeld is het allemaal niet echt waar, Tsvetajeva stond bekend om haar vermogen gebeurtenissen om te liegen tot hartveroverende anekdotes - 'welriekende legenden' schreef Anna Anchmatova - maar tegelijk is het wel waar. Want wie zo schrijft als zij doet, die schrijft de waarheld, de andere waarheid.' Marjoleine de Vos, NRC Handelsblad

Tsvetajeva krijgt tegenwoordig de belangstelling die haar toekomt. Haar levensloop is minstens even interessant als haar poëzie.' Peter Veldlitilsen, Het Parool

'In de jaren dertig heeft de dichteres Marina Tsvetajeva zich om den brode tot het proza gewend. Gelukkig heeft dat niet tot plichtmatig werk geleid, Tsvetaleva was tot ",schmieren niet in staat. Haar dichterschap verloochende zij in haar proza nooit, en eigenlijk heeft zij nooit veel onderscheid gemaakt tussen poëzie, proza en brieven. Tsvetajeva's stijl is overal die van haar dichtwerk: associatief, springerig, en niet een voorkeur voor woord- en klankspel.' Arthur Langeveld, NRC Handelsblad