Florence Ehnuel voelt zich aangetrokken
tot mannen, maar niet speciaal tot hun
lichaam - ze valt voor een houding of een
interessant gesprek. Vanuit esthetisch oogpunt
kan alleen het vrouwelijk lichaam
haar bekoren. Jarenlang kijkt zij niet naar
het lichaam van haar man, alsof het taboe
en geheim is. Pas op vijfendertigjarige leeftijd,
wanneer zij al vier kinderen heeft en
haar man haar vertelt dat hij een minnares
heeft die hij in vrijheid wil bezoeken, durft
zij voor het eerst frank en vrij haar vrouwelijk
oog op mannenlichamen te richten.
In een zeer persoonlijk verslag vertelt zij
over haar minnaar, haar amoureuze ontmoetingen
en haar nieuwe ervaringen met
mannenlichamen. Zij bezingt het lichaam
van de man en presenteert ons een kleine
filosofie van het mannelijk geslachtsdeel
- wat is er zo goed aan en vooral: waarom
is het zo mooi? Een inspirerende, vrolijke
blik op het seksuele leven van een vrouw.