Ik ben hier geboren, ik ken Teheran, ik heb er familie en vrienden. Binnenkort moet ik weer terug naar Parijs, waar ik woon. Mijn retourticket met Iran Air ligt klaar. Ik moet alleen nog mijn Iraanse paspoort verlengen. Gewoonlijk duurt het drie dagen. Ik heb nog tien dagen, meer dan genoeg dus.

De in Parijs woonachtige Nahal Tajadod reist af naar haar geboortestad Teheran om haar paspoort te verlengen. In haar jeugd was Teheran een moderne stad, maar onder het streng islamitische bewind is daar weinig meer van over. Bij de fotografen door wie ze een `islamitische pasfoto laat maken (zonder make-up, haar of glimlach) beklaagt Nahal zich over de onnavolgbare bureaucratie, waarop de twee mannen hun hulp aanbieden: zij kennen een lijkschouwer die weer iemand kent bij Burgerzaken. Nahal besluit de bemiddeling te aanvaarden. Wat volgt is een reeks grappige ontmoetingen met mensen die Nahal dolgraag willen helpen, maar daar niet allemaal even goed in zijn.
Met veel warmte en humor schetst Nahal Tajadod een Teheran waar de inwoners creatieve en soms hilarische omwegen verzinnen om hun oude gewoontes te kunnen voortzetten.