Mijn kleine hersentjes is een opmerkelijk warm boek. Van Doorn herbeleeft en monumentaliseert zijn jeugd in Arnhem, en dringt door tot wat hij noemt 'het hart van de jaren vijftig'. Dat doet hij in één adem via fragmenten die tezamen een mozaïek vormen. Naast ietwat gekleurde herinneringen aan het 'burgermansparadijs' roept hij beelden op van tragikomische ontsnappingen uit het beschermende milieu waarin hij opgroeide.