"Professor Van Praag heeft er een goede gewoonte van gemaakt de medische wereld elke tien jaar ¿bij te praten¿ over de ontwikkelingen binnen de biologische psychiatrie en de psychofarmacologie.
Sinds 1988, het jaar waarin de derde druk verscheen, zijn die bepaald indrukwekkend te noemen. Zo zijn er nieuwe groepen antidepressiva en antipsychotica ontwikkeld en is de kennis van de farmacokinetiek van psychofarmaca en van schadelijke interacties sterk toegenomen. Ook de door hem voorgestane functionalisering van de psychiatrische diagnostiek is in gang gezet en wint aan interesse. De daarmee samenhangende verfijning van de diagnostiek zal (uiteraard) zijn weerslag hebben op het medicatiebeleid.
De basis voor dit boek wordt gevormd door drie velden van onderzoek:
l Kennis van de psychiatrische diagnostiek
l Kennis van de klinische werkingen van psychofarmaca (en hun werkingsmechanisme)
l Kennis van de neurobiologische afwijkingen die bij gestoord gedrag zijn vastgesteld en mogelijk tot hun ontstaan bijdragen.

Tussen deze velden bestaat een voortdurende wisselwerking en gedrieën vormen zij het fundament onder de evidence-based behandeling, waarbij optimalisatie,
doelgerichtheid en onderbouwing de sleutelwoorden zijn.

De vierde, geheel herziene druk van Psychofarmaca kan worden beschouwd als leidraad bij de toepassing van psychofarmaca voor de medicus practicus.
Verder is het boek, gebruikt als handleiding, een verrijking voor het onderwijs in de psychiatrie en de psychofarmacologie."