De in Nederland woonachtige Egyptische hoogleraar arabistiek Abu Zayd (1943) geldt als een van de belangrijkste vernieuwers van het islamitische denken. In Mijn leven met de islam vertelt Abu Zayd zijn levensverhaal: het verhaal van de achtjarige dorpsjongen die de hele Koran uit zijn hoofd kende, tot de vlucht uit zijn vaderland en zijn aanstelling aan de universiteit van Leiden. Beschuldigd als hij werd van ketterij op grond van zijn wetenschappelijke analyse en interpretatie van de Koran en de overleveringen van Mohammed, werd in 1995 de toegang tot de universitaire wereld ontzegd. Abu Zayd beging in de ogen van het religieuze establishment een doodzonde toen hij brak met het dogma dat alleen de geestelijkheid zich met de uitleg van de Koran mag bezighouden. Hij verkondigde dat de islam, net als iedere andere religie, bezien moet worden in het perspectief van de tijd. Ook in de privésfeer werden zijn rechten geschonden en werden hij en zijn vrouw, van wie hij zou moeten scheiden omdat een ongelovige niet met een moslimse gehuwd kan zijn, zelfs met de dood bedreigd. De Nederlandse arabist en Koranvertaler Fred Leemhuis zorgde ervoor dat Abu Zayd in ons land zijn werk kon voortzetten. Mijn leven met de islam is een mengeling van persoonlijke herinneringen en overpeinzingen over zijn werk. Het boek is de getuigenis van een diepgelovige, liberale moslim, die moest vluchten voor de terreur van het fundamentalisme, maar wiens ideeen zich door geen barrière laten tegenhouden. Professor Abu Zayd werd in juni 2002 onderscheiden met de Freedom of Worship Award, een van de Roosevelt Freedom Awards die jaarlijks worden toegekend.