Onder 'lichaamstaal' verstaat men meestal de uitdrukking, de mededeling die te lezen is uit houding en beweging van het lichaa. Toch is niet elk uitdrukken of meedelen meteen ook taal. Evenmin als lachen en huilen deel van de gesproken taal uitmaken, vormen instinctieve bewegingen (die bij alle volken hetzelfde zijn, zoals de vuist ballen) ook zomaar lichaamstaal. Want taal veronderstelt een zekere afspraak met betrekking tot de betekenis - en die kan van volk tot volk en van streek tot streek verschillen.

Desmond Morris onderzocht met zijn team twintig gangbare gebaren, in een groot gebied in en om Europa Systematisch werd vastgesteld wwelk gebaar waar voorkwam, hoe het gemaakt werd en welke betekenis het had. De oorsprong van het gebaar, historische uitbeeldingen ervan en voorkomende varianten vormen eveneens een deel van deze boeiende studie.