Het leven van een joodse familie in Nederland in de twintigste eeuw.
Wie daar de balans van opmaakt zal het contrast tussen veiligheid en tragedie voor zijn ogen zien opdoemen, een mengeling van bedreiging en hoop, vervolging en berusting.
Het verhaal dat S. Asscher, de bekende diamantair uit Amsterdam, in zijn ‘Shaddai’ vertelt is een familieverhaal. Maar het weerspiegelt tevens de wereld van de Nederlandse joden, hun geluk en ongeluk.
Asscher groeide op in een orthodox-joods gezin, en de ervaringen van Samouel, de hoofdpersoon van het boek, zijn Asschers ervaringen: zijn jeugd in Amsterdam, zijn opleiding tot diamantair, zijn belevenissen aan de tekenacademie en zijn constante worsteling met het orthodoxe geloof van zijn ouders en broers.
Dit alles beschrijft Asscher tegen een achtergrond van toenemende bedreiging van antisemitisme en nazisme. Maar ook de tegenstellingen binnen het jodendom schetst hij, zijn gevecht met de traditie en zijn ontwikkeling in de richting van een pantheïsme keren steeds terug.
Shaddai, het Hebreeuwse woord voor Almachtige, culmineert in de beschrijving van de tweede wereldoorlog en de toestand van de joodse Nederlanders. Nu eens niet in de vorm van officiële geschiedschrijving maar in de dramatische lotgevallen van een familie.
Ondanks alles behoudt Asscher een onbegrensd vertrouwen in de wereld.