2014/0034/59

De hoeksteen van de samenleving, het warme nest, de veilige haven: het gezin lijkt wel de hemel op aarde. Onder die hoeksteen ligt helaas vaak puin, is de veilige haven zeer bedreigend. Duizenden meisjes en vrouwen zijn in ons land slachtoffer van huiselijk geweld. Het kan om slagen en verwondingen gaan, om seksueel misbruik, om psychische terreur, om allerlei vormen van mensonterend gedrag. Erover praten is vaak nog een taboe. Kris Smet doorbreekt dit taboe: ze heeft uit de mond van slachtoffers talloze gruwelijke verhalen opgetekend. Die slachtoffers komen uit hoog- en laagopgeleide milieus, arme en rijke, allochtone en autochtone. De stemlozen hebben een stem gekregen, eindelijk. En wat doet de samenleving? Kris Smet beschrijft de inspanningen die geleverd worden om de slachtoffers te hulp te komen. Maar het is onvoldoende. Of niet echt doeltreffend. Huiselijk geweld staat op geen enkele politieke agenda bovenaan.
Kris Smet levert met dit boek niet alleen een aangrijpend document humain af maar ook, en misschien vooral, een scherpe schreeuw om gerechtigheid.
Kris Smet werkte bij de Vlaamse openbare omroep als presentator, journalist, regisseur en producer. Met haar televisieprogramma s
verrichtte ze vaak baanbrekend werk in het bespreekbaar maken van maatschappelijke thema s. Ook vrouwenrechten liggen haar na aan het hart.