Levenslang biedt de lezer een blik achter de tralies van de Belgische gevangenissen. De Belgische gevangenissen zitten barstensvol, de infrastructuur is hopeloos verouderd en voor een degelijke structurele (na)begeleiding van (ex-)gedetineerden ontbreekt het aan mensen en middelen. Decennialang werd het gevangeniswezen door de overheid stiefmoederlijk behandeld. Het onderwerp staat nochtans hoog op de politieke agenda van de partijen. In de media en de politiek wordt gediscussieerd over criminaliteit, de toegenomen onveiligheid op straat, de rol van justitie en ook de strafmaat. Iedere burger heeft een mening over deze thema’s maar weinigen weten wat er zich achter de tralies afspeelt.

Bart Demyttenaere vertrekt vanuit de persoonlijke ervaringen van vijf langgestrafte gedetineerden. Vervolgens laat hij een aantal ‘veldwerkers’ aan het woord: een gevangenisdirecteur, een aalmoezenier, enkele cipiers, een justitieel welzijnswerkster en een justitieassistent. De lezer wordt geconfronteerd met levensverhalen en getuigenissen van mensen die jarenlang achter de tralies verbleven of werkten. De auteur neemt daarbij geen standpunt in, maar zoekt de nuance en de menselijke waardigheid.

Levenslang bevat ook de neerslag van een grootschalig onderzoek naar de beeldvorming over gedetineerden en gaat in op de rol die de media spelen bij deze beeldvorming. Deze grondige beschrijving van de wereld achter de tralies wordt aangevuld met ethische beschouwingen van een procureur en een strafpleiter, en een kritisch interview met de ministers Marc Verwilghen en Mieke Vogels.