HEBZUCHT, E. Jelinek

In Hebzucht gaat Jelinek nog een stap verder Elfriede Jelinek Hebzucht Een amusementsroman De bepaald niet onaantrekkelijke Kurt Janisch heeft een oogje op have en goed van alleenstaande vrouwen, is bezeten van een verlangen naar geld en bezit. En als agent weet hij waar hij zijn slachtoffers moet zoeken: op plattelandswegen, waar hij de kentekens van de vrouwen noteert. Het eerste slachtoffer is Gerti, een vrouw van middelbare leeftijd die uit de stad naar de landelijke streek is verhuisd. Hij maakt haar seksueel afhankelijk van hem om haar huis te pakken te krijgen. En dan is er nog een jong meisje, nog geen zestien jaar en eveneens in de ban van de agent. Omdat ze zijn plannen in gevaar kan brengen maakt hij haar van kant. Wanneer haar lijk, in een plastic zeil gewikkeld, in het meer wordt gevonden, krijgt de oudere geliefde argwaan. Ze begint te vermoeden waar het de agent om te doen is. Moeiteloos voegt Elfriede Jelinek misdaadverhaal, porno en pulproman samen tot een groteske puzzel. En natuurlijk gaat het boek ook over de huidige nieuwe tijd, waarin er niet meer over bomen maar over de beurs wordt gesproken, en over het nieuwe Oostenrijk van fatsoen, degelijkheid en vlijt, waar niets anders heerst dan ongeremde, grenzeloze hebzucht. Hoe ironisch kan een ondertitel zijn? De Duitse pers over Hebzucht: OEEen pornograÞsche krimi: bitter geproefd, scherp gezien, duivels goed.¹ Cosmopolitan OEKortom: ze kan ons verbluffen, de les lezen en amuseren.¹ Die Welt OEDe eigenlijke heldin van Hebzucht is echter de taal. [S] In Hebzucht steken we de Styx over. De slijmerige, troebele wateren staan stil, alleen het ³verhaalwater² stroomt nog.¹ Frankfurter Allgemeine Zeitung OEze heeft ook hier niemand gespaard en zichzelf het minst, met alle middelen, met satire en zelfs met ironie, met citaten uit kranten, reclame en wereldliteratuur, met schots en scheve beelden en woordspelingen¹. Die Woche Elfriede Jelinek (1946) groeide op in Wenen en studeerde theaterwetenschappen, kunstgeschiedenis, piano, orgel en compositie. Ze schrijft proza, gedichten, toneelstukken en Þlmscenario¹s. In Nederland werd ze beroemd met de romans De pianiste (1986), Lust (1989) en Uitgesloten (1991). In 1998 verscheen bij Querido De kinderen van de doden en in 2002 Geeft niet. Een kleine trilogie van de dood. Jelinek ontving talrijke onderscheidingen voor haar werk, onder andere de Georg Büchner-Prijs 1998 voor haar oeuvre.