Donderdag 27 december 1979: Leonard Nolens is tweeëndertig, heeft net zijn vijfde dichtbundel gepubliceerd en begint een dagboek. Tien dagen later blijkt dat in deze notities hoog spel wordt gespeeld: 'De angst dit boek te verliezen. Het is momenteel mijn reden van bestaan. Het is mijn leven zelf.' Tussen 189 en 1998 verschijnen vier dagboekdelen. Zij geven een beeld van Nolens' besognes en lievelingsauteurs, inspiratiebronnen en herinneringen, ergernissen en passies. Zo vormt dit rijke journaal het atelier van een dichter aan het werk. Het schildert het portret van een bewustzijn, het verhaal van een temperament. Dagboek van een dichter eindigt definitief in het voorjaar van 2007. Het omvat de vier al gepubliceerde dagboeken, plus het vijfde, nieuwe, omvangrijke en ongepubliceerde deel Verborgen agenda (1998 - 2007).