Er zijn in de geschiedenis van de westerse filosofie denkers aan te wijzen die in hun werk het puur filosofische verbinden met een zoektocht naar spiritualiteit. De existentiële betrokkenheid ligt dan ingebed in de academische filosofiebeoefening. Ervaringen met het onvoorwaardelijke zijn de aanstichter van hun denken. Het gaat hier om zowel grote en bekende gestalten in de filosofie als filosofen die in de schaduw bleven van de groten van hun tijd. Zij hebben met elkaar gemeen dat het spirituele, mystieke aspect van hun denken onder filosofen weinig of geen aandacht kreeg. Juist die spirituele kant van het wijsgerig denken komt in dit boek naar voren. Filosofie is immers een discipline die haar voedingsbodem heeft in het niet weten schappelijke dagelijkse bestaan. Daardoor blijven de denkers die in dit spoor treden actueel en bieden zij inzichten die ook in de hedendaagse zoektocht naar spiritualiteit richtinggevend kunnen zijn.