In dit boek, dat in opbouw en indeling parallel loopt aan zijn boek Op het raakvlak van hemel en aarde over de gelijkenissen, behandelt de pastor en therapeut Drewermann de wonderen van Jezus, zoals die ons in de evangeliën verteld worden. Het gaat hem hierbij niet om bestudering van allerlei wonderverhalen uit een ver achter ons liggende tijd, 'toen er nog wonderen gebeurden'. Hij richt zich niet op de uiterlijke gebeurtenissen, maar op datgene wat zich innerlijk in het wonder voltrekt. 'Echte wonderen zijn niet spectaculair', zegt Drewermann. In het wonder is Jezus zelf het kernpunt; daarin overschrijdt hij de grenzen van het zichtbare. Zo bloeit in het wonder een onverwoestbaar vertrouwen op in de mens, en tussen mensen onderling - een vertrouwen waarin de mens bij alles wat hem belaagt, bedreigt en aantast, rust, houvast en zekerheid vindt. Zo wint het vertrouwen in de zin en de waarde van het leven, ook het eigen leven, het van de angst. Daarom is ook nu nog het wonder actueel, als herinnering aan Christus en als ideaalbeeld van een wereld waarin mensen elkaar genezend, troostend en helpend tegemoet treden.