Zolang het christendom bestaat is er gepreekt. Maar de taal van de prediking wisselt met de tijden. Want mensen veranderen, en daarmee ook hun vragen. Goede prediking houdt voeling met die veranderingen. Omdat goede prediking ontstaat uit de levende wisselwerking tussen een heel bepaalde groep mensen en de degene die voor hen het evangelie verstaanbaar maakt. Eugen Drewermann is priester en psychotherapeut. Hij publiceerde belangrijke, in zeker opzicht zelfs baanbrekende werken, waarin hij de bijbelexegese en de moraal opnieuw onderzocht vanuit het standpunt van de dieptepsychologie. Maar als zielzorger is hij werkzaam in een parochiekerk, waar hij de prediking verzorgt. In die preken vat hij zijn brede kennis van de godsdienstgeschiedenis, de psychologie en de Schrift samen in een eenvoudig en beeldend betoog. Veel mensen zullen hun problemen in zijn invoelende benadering van de oude bijbelverhalen herkennen. Deze bundel bevat een cyclus preken voor de 'lijdenstijd' of 'veertigdagentijd', Pasen, en de zondagen na Pasen. -5 telkens terugkerende thema van deze preken het lijden, de dood en het geloof, dat ieder mens voor de eeuwigheid is bestemd. Het hart van de christelijke prediking dus. Het boek kan een stimulans zijn voor hen, aan wie in onze tijd de moeilijke taak van de prediking is toevertrouwd. Maar het is bedoeld voor een veel breder publiek. Eigenlijk voor allen die, binnen of buiten de kerken, iets van een religieuze houding in hun leven willen blijven cultiveren of willen terugvinden. De preken van Drewermann zijn overwegingen, die ons, zonder te moralisen en zonder dogmatische vooroordelen, rechtstreeks vertrekkend vanuit de 'ziel' van mensen, willen helpen het contact te bewaren met 'het enig noodzakelijke'.